Gedurende mijn gehele leven kruiste een leger aan vreemdelingen mijn pad. Elk van de krijgers met een lemma In de Dikke Psychiatrie Of andere uitzonderlijke prestaties Zoals drankzucht, Vreemde geaardheid, Dwangmatige handelingen. Krijgers. Geen van hen beklagenswaardig. Eenzame strijders Optrekkende tegen loodgrijze wolken Op zoek naar het vermiljoenrood van de dageraad. Lichtgevende strepen Tegen een […]
Luie reuzen leggen Het hoofd uitgeput Op de toppen Van de bergketens Harde wanden, grauw leisteen Een trouwe hond waakt Over de uitgebluste tijger Slurpend aan een Laatste restje zon Om uiteindelijk weer te ontwaken Rechtop staand, de borst Vooruit. Kom op we gaan Sta op luie reuzen, Nooit zullen we Verder gaan
Met de jaren leerde ik los te laten De kroegen, het zwerven door inktzwarte nachten Hopeloze tochten langs venerisch zieke hoeren Meisjes ooit, met sprankelende ogen, glimmende lippen Soms zag ik het dagen, een bleke zon doodvermoeid van het opklimmen tegen de duisternis Weer een dag om bij te komen van een verloren nacht en […]
Er hangt een wolk van lavendel over het plein en midden in die wolk gaat Titus Twalet schuil als tamboermajoor met achter hem één grote kinderschare. “Allemaal zonder pardon voor het vuurpeleton”, klinkt het engelachtig uit hun mond. “Kopknetter, Krelis. Doe me een Keteltje en een Corona”. Van buiten gaan de kinderstemmetjes over in een […]
Trots draait boerin Braat haar nieuwe tractor, een Lamborghini onder de tractoren, maar dan prijziger, het dorpsplein op. Een van de hightechsnufjes behelst een kleine ventilator die recht op haar ronde, vlezige gezicht staat waardoor haar lange, zwarte krullen, stoer naar achteren wapperen. De anders best wel geroutineerde bestuurder maakt een stuurfout met als gevolg […]
Ondanks dat Wipke elke ondernemer uit Oudegrap ruimschoots schadeloos stelt voor het inkomensverlies door coronamaatregelen blijft het dorpshuishoudboekje prima op orde. Sterker nog, nooit eerder stond Oudegrap er zo florissant voor, het geld klotst tegen de klippen. Met bakken gaat het er uit, en komt er, wonderlijk genoeg, met dekschuitladingen weer binnen. Vandaar ook dat […]
“Kopknetter, Krelis”. Krelis, uitbater van de Oude Herberg, kroeg en tevens domicilie van de Diplomaat, lijkt het niet te horen. “Hou nou eens op met je nagels te lakken man, ik heb dorst”.