Trots draait boerin Braat haar nieuwe tractor, een Lamborghini onder de tractoren, maar dan prijziger, het dorpsplein op. Een van de hightechsnufjes behelst een kleine ventilator die recht op haar ronde, vlezige gezicht staat waardoor haar lange, zwarte krullen, stoer naar achteren wapperen. De anders best wel geroutineerde bestuurder maakt een stuurfout met als gevolg dat het vehikel vervaarlijk begint te kantelen. Snel gooit ze het stuur om, maar ze kan niet voorkomen dat ze met een knal de deur van de Oude Herberg forceert.
“Ook goedemiddag”, mompelt de Diplomaat onaangedaan. Behendig springt boerin Braat van de tractor en doet alsof dit haar dagelijks manier van binnenkomen is: “Wil je wat van me drinken, Diplomaat. Ach wat, doe maar een rondje voor de hele tent, Krelis”. Er klinkt een luid gejuich uit de kelen van de plaatselijke jeugd die massaal aanwezig is. Gek genoeg heeft geen van de jongeren een mobieltje bij zich of anders is daarvan de batterij leeg, zo beweren ze. Wel kunnen ze allemaal een papieren coronacheck overhandigen. “Vreemd, Diplomaat, al die checks springen op groen en geven allemaal LD_DEC als detail. Wat betekent dat toch?” “Dat is simpel Krelis, Lekker Doorzuipen tot december, daar staat dat voor”. “O, gelukkig, als ze dat maar bij mij blijven doen”.
Led Ledelich